به نام خدا
سلام
دقت کردید هرسال عاشورا چه آسان می آید و می رود؟ امسال هم آمد و رفت بهمین آسونی اما چیزی که سخت است و هر سال فکرمو درگیر میکنه، عاشورایی شدنه، واقعا چقدر عاشورایی شدیم؟ چقدر حسینی شدیم؟ هر سال عاشورای محله ی ما شور و حال دیگه ای داشت که امسال نداشت، خداراشکر مساجد عزاداریهاشونو برای امام حسین کردند و اجازه ندادند چراغ این روزها خاموش بمونه، اما مثل هرسال که دسته های زنجیر زنی و سینه زنی راه می افتادند و می‌رفتند بسمت گلزار شهدا اما امسال اینطور نبود من برای امامم توی دلم عزاداری کردم با کار کوچیکی که از دستم برمیومد، غذایی که می پختم را به نیت نذری می‌خوردیم و زیارت عاشورا میخوندم و دعاهایی که بلد بودم دراین ایام را خوندم ولی بازم خیلی دلم هوای روضه داشت...
عاشورا یک تکلیف است ولی عاشورایی شدن عمل به تکلیف است و هیچ نقطه ای در هویت هستی نیست که از حرکت و شعر و شعور عاشورایی خالی باشد.
ان شاءالله که خدا درهمین حد را ازمون قبول کنه و ان شاءالله هممون به همراه فرزندانمون عاشورایی بشیم
الهی آمین
- ۹۹/۰۶/۱۰