ادامه مصاحبه

به نام خدا 

سلام 

امروز عصر بخاطر موردی که پیش آمد بخاطر آن مورد ناراحت شدم و حرص خوردم همسرم مریض و بدحال بود و متوجه ناراحتی ام نشد  بعدش رفتم تا خانه مادرم و شب که اومدم خونه خیلی به مورد عصر فکر کردم و پیش خودم گفتم کاش خدا کوه صبر بهم عنایت می‌کرد، هرچند همه بهم میگن تو خیلی صبوری ولی بازم فکر میکنم اون صبری که باعث بشه درست فکر کنم و درست عمل کنم را هنوز ندارم و باید بیشتر روی خودم کار کنم... یادم افتاد به صحبت آقای دکتر که ازشون پرسیدم از چه چیزی توی زندگیتون بیشتر از هر چیز دیگه ای ازش ترس دارید؟ 

گفتند از تنها چیزی که میترسم اینه که خدا یه روزی ما رو رها کنه که این بدترین بدبختیه که دچار آدم بشه و من فقط ازاین میترسم. آیه قرآن داریم که خداوند در آیه 19 سوره حشر می‌فرماید : ولا تکونوا کالذین نسوا الله فأنسهم أنفسهم اولئک هم الفسقون، و چون کسانی میباشید که خدا را فراموش کردند  و او نیز آنان را دچار خود فراموشی کرد، آنان همان نافرمانانند. اینجا در اصل خدا فلانی را فراموش کرده یا به حال خود واگذاشته. 

پس از اون دسته آدمهایی نباشیم که با مرتکب شدن به گناهی مستوجب این سنت بشیم. این سنت اسمش سنت استدراج هست. که توضیح داره و شاید از حوصله مخاطب بدور باشه و خلاصه از هدایت و خیلی از امکاناتی که خداوند به بنده هاش افاضه میکنه، محروم بشیم. در واقع انسان گاهی با انتخاب نادرست و غلط خود کارهایی انجام میده که زمینه را فراهم میکنه که دیگه اسباب و علل در آفرینش مطابق خواست و میل او پیش نرود. و امدادهای غیبی شامل حال او نمی‌شود. چون این امدادهای شامل حال بنده مطیع و نیکو می‌شود بنده ای که به دستورات خدا عمل کند. 

پس خدایا ازتو می خواهم که هیچوقت مرا با عدل خود نسنجی و با من مهربان باشی. 

الهی آمین