توکل

به نام خدا 

سلام 

وقتی رسیدم خونه بابا دیدم بابا تنها نشسته و توی فکره، و صدای مامان از داخل اتاق خواب شنیده می شد که داشت با تلفن صحبت می کرد، بعداز سلام و احوالپرسی گفتم بابا خوبید؟ بهتری الحمدلله؟ گفت شکر، خوبم گفتم چه خبر؟ رفتید دکتر؟ دکتر چی گفتند؟ گفت هیچی بابا از بعداز عمل جراحیم هربار با یه امید و دلا دلایلی میرم پیش دکتر و چورت و پورتم پاره میشه، با تعجب و نگرانی گفتم چرا؟ چی شده مگه؟ گفت هیچی جواب کولونوسکوپی را که بردیم دکتر ببینه گفت پس جواب نمونه برداری کو؟ ماهم ازهمه جا بی‌خبر، گفتیم کدوم نمونه برداری؟ گفت نوشته بودم براتون ولی انگار ازقرار معلوم اون دکتر برتون انجام نداده، دیگه هرچی هم به دکتر گفتیم مگه نگفتید خوب شده نمونه برداری دیگه برای چی؟ جواب درستی نداد و گفت لازمه 

بشرطی دوباره عود کرده باشه که گفته نمونه برداری کنم. 

به بابا گفتم وا بابا چرا برای خودت می بری و می دوزی؟  دکتر حکیمان تز کارش اینجوریه که بعداز هر عمل نمونه برداری میگیره که خودشم خیالش راحت باشه کار رو برای شما تمام کرده، بعدم چرا به خودتون ناامیدی وارد می کنید پس شما چی رو سپردید دست خدا؟ دیگه وقتی میگید توکل بخدا یعنی هرجوری که میشه باید پاش وایسی و انجام بدی برای خودت بهتره. یه موقع نخوای از زیرش شونه خالی کنیا همین فردا پیگیرش بشو

خداراشکر کمی که با بابا صحبت کردم و مامان هم تلفنش تمام شد و اومد و باهمدیگه بابا را متفاعد کردیم که بره و انجام بده تاخیال هممون راحت بشه که دیگه آثاری از اون توده وجود نداره 

کاش هممون یاد بگیریم که یا به خودمون قبل از انجام هرکاری امیدواری بدون آگاهی ندیم یا اگه دادیم بدونیم که با بی اطلاعی و آگاهی فکرکردم و امیدوار شدیم اما حالا که اصولش را فهمیدیم نباید امیدمون را بخدا ازدست بدیم و ناامید بشیم باید همچنان توکلمون محکم بخدا باشه 

به امید روزی که هممون توکل هامون بخدا واقعی واقعی باشد 

الهی آمین