حکمت خدا

شاید کرونا دوباره یادمان بیندازد که انسانیم و خداوند بااین ویروس مارا مجبور کرد که در خانه بمانیم و کمی از پشت این ویترین شیشه ای به دنیا بنگرم ، نه فقط دنیای بیرون بلکه به درونمبنگرم و تامل کنم و به ژرفای درونم بیندیشم که من کی ام ؟ برای چه متولد شده ام ؟ چرا پا به این دنیای بی انتها گذاشته ام ؟ وظیفه ام چیست ؟ گاهی پیش خود میگویم که هیچ کار خدا بی حکمت نیست و میخواهد به ما ثابت کند که ما هیچی نیستیم اینقدر ضعیفیم که از پس یک ویروس کوچک هم بر نمی آییم . 

باز با خود می اندیشم من کی ام ؟ اول شخص مفرد یا مادری مهربان یا همسری فداکار ؟ آری من انسان که روحم اصل وجودی من است و همانطور که خداوند در آیه 85 سوره اسراء میفرماید : قل الروح من امر ربی... این روح از امر پروردگار من است و خداوند این دنیای بی انتها را برای من آفریده  و من را برای خودش، تا عبادت و اطاعت کنم و عبد بشم پس وظیفه ام این است که مطیع باشم و اطاعت کنم. 

چه خوب ! حالا می فهمم که این کرونا همش هم بد نیست. مزایای خوبی هم دارد و آن در خانه ماندن و تامل در درون خویش است. با آمدن این ویروس گفتند که بهترین کار این است که هر کس در خانه خودش قرنطینه شود، خیلیا ترسیدند در حالیکه هیچ ترسی ندارد. چرا همه با شنیدن کلمه قلمبه سلمبه ی قرنطینه به وحشت می افتند ؟ و ترس در دلشان جای می گیرد ؟ اگر تمام حروف این کلمه را از هم بشکافیم میتوان معانی قشنگی برایش پیدا کرد. مثلا حرف قاف: در خانه بمان و《 قرآن 》تلاوت کن. حرف ر : با خدای خود 《 راز و نیاز کن 》 حرف نون : 《 نماز قضا 》 بخوانیم. حرف طا: در این میان 《 طینت و نفس 》 خود را از هرچه غیر خداس پاک کنیم. حرف یاء: 《 یاس و ناامیدی 》را از خودمان دور کنیم چون فرد موحد یاس به خود راه نمی دهد. حرف نون : 《 نسیم عطر خدا 》 را به یاد آوردن و احساس کردن است. حرف ه : 《 هوای دلهایمان 》 را پاکیزه و مطهر کنیم تا حال دلهایمان خوب شود. 

پس بیاییم به همدیگر قول بدیم که در این برهه از زمان کاری نکنیم که این دوران به کوری ما بگذرد چون هیچ عصایی نیست که به آن تکیه زنیم. جز خدا چون او لا موثر فی الوجود الا الله است... وقتی با شنیدن خبرهای کرونایی دلشکره به دلم می افتد ، بایاد خدا دوباره دلم را آرام میکنم ، انگار کسی دستی به قلبم می کشد انگار کسی می گوید خیالت راحت ، من هستم و من تمام دلشوره هایم را بدست باد می سپارم. و همون لحظه دوباره با خدای خود درد دل میکنم. و به او توکل میکنم و برای تمام بیماران و مبتلایان به این ویروس دعا میکنم و از تو میخواهم که آرزوی تمام بچه هایی را که دستان کوچکشان را بسویت دراز کردند ، برآورده کنی. خدایا کرونا پشت این ویترین شیشه ای قرار گرفته و منتظر است که برق ناامیدی را در چشمانمان احساس کند. آنوقت است که با تلنگر ریزی این ویترین شبشه ای را شکسته و وارد شود... پس خدایا از تو میخواهم که دلهایمان را مملو از نور توحیدی ات کنی. 

به فرموده ی حضرت زینب سلام الله علیها :  ما رایت الا جمیلا ... جز زیبایی چیزی ندیدم. بیایید ماهم بااین دید به کرونا نگاه کنیم که کرونا باعث شد که یادمان بیفتد ما انسانیم و باید قدر داشته هایمان را بدانیم و یادمان انداخت که خدا هر سختی و مریضی را که می فرستد برای رشد و تربیت ما میفرستد و وظیفه ما این است که مطیع دستورات و احکام الهی باشیم. باید یاد بگیریم که هر کاری را در راستای دستورات و احکام الهی انجام بدیم. الان با آمدن این ویروس یک عده متوجه شدند که باید طبق دستورات و احکام الهی که بسیاری از صاحبنظران و متخصصان که از روی مبانی عقل و علم حکم میکنند ، گفتند که رعایت بهداشت و و در خانه ماندن فرض است ولی ای کاش برای موارد مهم دیگر زندگی هم طبق احکام و دستورات الهی که گفته شده در قرآن ، غیبت نکنید ، دروغ نگید ، تهمت نزنید و درباره ی همدیگر قضاوت نکنید ، همه ی این اصول راهم طبق همین احکام یاد بگیرند. 

خود من تو این مدت با لطف و یاری خدا دارم تمرین میکنم که حواسمو جمع کنم و غیبت نکنم و مثبت نگر باشم. 

پس الان می بینیم که در این کرونا  《 ما رایت الا جمیلا 》   چیزی جز زیبایی ندیدیم 

 

این نوشته را در روزهای اول آمدن ویروس کرونا نوشتم 

          《 با ما همراه باشید 》